Blog

— Czy ktoś może mi powiedzieć, co to jest? Ktoś chętny? Tak, Sophie? Mała dziewczynka w neonowym niebieskim płaszczyku opuściła rękę, szczerząc się jednocześnie tak, że widać było wszystkie szczerby. — To zły człowiek.

Chociaż Viktor Arnar Ingólfsson dopiero co zadebiutował na polskim rynku, dobrze zna Polaków, którzy przyjeżdżają do Islandii do pracy. Jak przekonuje, w dużej mierze dzięki nim ten wyspiarski kraj jest bardzo dobrze zorganizowany, a życie płynie spokojnym rytmem. Akcję Tajemnicy wyspy Flatey Ingólfsson umieścił – a jakże – na wyspie, którą poznał doskonale jako chłopiec. – Miejsce i czas akcji „zrobiły” mi niemalCzytaj więcej…

Jestem zdania, że to okoliczności wpływają na to, jacy się stajemy i co robimy. Nie zmienia to jednak faktu, że niektórzy są bardziej podatni na zło niż inni – przekonuje szwedzka pisarka Johanna Mo, której książka Tak sobie wyobrażałam śmierć ukazała się w Polsce w lipcu nakładem wydawnictwa Editio Black.

PLASTIKOWE JEDNORAZOWE DŁUGOPISY wylatują z metalowego pojemnika, turlają się po biurku, niektóre spadają na podłogę. Odgłos rozsypujących się długopisów miesza się z dzwonkiem telefonu.

Profesor jest, czy też raczej był, członkiem akademii naukowej w Kopenhadze. Raz w tygodniu spotykają się w słynnym lokalu Det lille Apotek. Członków dzieli się na dwa rodzaje. Mający ewidentne osiągnięcia w naukach humanistycznych zasiadają na ławie pod ścianą, tak że widzą cały lokal. Pozostali siedzą w przejściu i zdarza się, że kelner obleje ich piwem. Profesor miał nadzieję rozwiązać zagadkę i trafić do pierwszej grupy.