Blog

Pracę nad rolą rozpocząłem klasycznie, od wyszukiwarki internetowej. Marian Zembala. Grafika. Szukaj. Kiedy zobaczyłem pierwsze zdjęcia, od razu poczułem się zwolniony z konieczności upodobnienia fizycznego. Różni nas prawie wszystko, choćby wzrost. Tak rozpoczęła się wielka przygoda poszukiwania obrazu wewnętrznego oraz sposobu bycia, które pozwolą widzom rozpoznać w moim filmowym portrecie, wówczas jeszcze docenta, Mariana Zembalę.

Dixon źle spał w nocy, a kolejnego ranka pojawił się w swoim biurze przed siódmą. Włączył komputer i znalazł w skrzynce e-mailowej dwie wiadomości od posterunkowego Cole’a. Do pierwszej dołączono zdjęcia i krótki film. Wraz z drugą wiadomością przyszły skany zeznań pięciorga świadków zapisane w formacie PDF. Dixon zaczął od zapoznania się z zeznaniami. Zostały spisane odręcznie i najwyraźniej przygotował je jeden policjant, który ewidentnie uważał śmierć Jake’a za typowy wypadek wspinaczkowy.

Nie wiedziałam, jak długo tańczyłam. Czas stanął dla mnie w miejscu. Istniała tylko muzyka płynąca przez moje ciało, tylko rytm synchronizujący się z biciem mojego serca. Alkohol ułatwił mi skupienie się wyłącznie na tańcu. Nie rejestrowałam zmieniających się kawałków, didżej sprawnie miksował utwory. Co jakiś czas czułam na swoim ciele dotyk obcych dłoni, ale wtedy bez otwierania oczu kazałam właścicielowi łap odwalić się ode mnie i zmieniałam miejsce. Moje serce biło szybkoCzytaj więcej…

Już od dawna zwrócić należało uwagę na pewną usankcjonowaną przez bezmyślność śmiesznostkę, która przybrała w Polsce togę tradycji, przed jaką wszyscy nie wyłączając zaprzysiężonych postępowców, stadowo schylają głowę.

Nadczłowiek to tłumaczenie słowa „Übermensch” — jednej z kluczowych idei filozofa Fryderyka Nietzschego (1844 – 1900). Nadczłowiek jest jednym z trzech typów ludzi wyróżnionych przez Nietzschego w jego pracach. Są to pan, niewolnik i właśnie nadczłowiek. Przynajmniej dwa z tych typów pojawiają się w House of Cards.