Hygge jest tak proste jak świeca, którą zapalamy i stawiamy na parapecie, żeby powitać powracających domowników. Jest wewnętrznym i zewnętrznym warunkiem prostoty, jasnością obecności i intencji oraz uczciwą, nieskomplikowaną praktyką.
W naszym życiu, pełnym nadmiernej stymulacji, w którym tyle rzeczy rozprasza naszą uwagę i ciągnie nas w przeciwnych kierunkach, możemy uciec się do hygge, traktując je jak świadome, pozytywne podejście do życia. Hygge jest ponadczasową praktyką, codziennym ćwiczeniem uważności, która jest możliwa dzięki pełnemu uczestniczeniu w życiu.
On nie pamiętał, nie martwił się, po prostu był.
Tove Jansson
Podczas hygge całkowicie oddajemy się chwili. Patrzymy na kubek stojący na stole, z którego paruje poranna kawa; czujemy, jak lampka nocna, stary tomik poezji albo nowy kochanek wzywają nas do łóżka; obserwujemy, jak znajomy pokój powoli zmienia kolory wraz z nastaniem poranka. Kiedy praktykujemy hygge, odgradzamy się od bałaganu wynikającego z percepcji świata i dążymy do jednego, prostego celu. Przyciemniając światła, włączając czajnik albo rozkładając koc piknikowy, dostosowujemy nasze otoczenie do naszej energii i pragnienia. Hygge pomaga nam zwrócić uwagę na troski ludzkiej duszy, pokazując, jak doceniać małe przyjemności, i skłaniając nas do przewartościowania własnego życia oraz przedłożenia przyjaźni i budowania więzi nad konsumpcję.
Mniej znaczy więcej.
Robert Browning
Prosta przyjemność
Pielenie kwietnika wspólnie z przyjacielem albo zakończenie ciężkiego dnia gorącą kąpielą przy otwartym oknie, żeby móc się wsłuchać w uliczne dźwięki zapadającego wieczoru, to przeżycia, które są przesycone duchem hygge. Znajomość domowej rutyny i zadowolenie, jakie dają proste przyjemności — świeży chleb, wieczorny spacer, czysta wełna, pocałunek, przejażdżka na rowerze — przywołują ducha hygge. W hygge chodzi o to, żeby mniej mieć, a bardziej się cieszyć; chodzi o przyjemność zwykłego bycia. Kiedy praktykujemy hygge, doświadczamy obfitości; jest ona czymś zupełnie innym niż luksus i bogactwo, które często są całkowicie pozbawione pierwiastka duchowości. Nie chodzi tu o to, by być skąpym lub chciwym. Hygge jest hojne i chętne do celebracji. Jest sposobem na przypomnienie sobie, jak ważny jest prosty akt życia.
Nie mam filozofii, moim ulubionym zajęciem jest siedzenie w studiu.
Arne Jacobsen
Zwyczajność
Bukiet polnych kwiatów na stole kuchennym — coś prostego, ładnego i krótkotrwałego — wyraża prostotę, która charakteryzuje hygge. W ten sposób okazujemy innym naszą troskę.
Hygge kryje się w cichej szczodrości, a nie w wielkich gestach; w przyniesieniu dodatkowej kawy koledze z pracy albo śniadania do łóżka partnerowi. Jest wiele małych, niewidzialnych rzeczy przywołujących ducha hygge, które zauważamy dopiero wtedy, gdy ich nie ma: świeża bielizna pościelowa, pudełko cukierków stojących na szafce, do którego czasami sięgamy, zdjęcie przyczepione do ściany boksu w biurze, liściki, które regularnie zostawia nam współlokator, albo dodatkowa porcja jedzenia odłożona specjalnie dla nas i czekająca na nas w lodówce.
Nie dostrzegamy tych cech rzeczy, które są dla nas ważne, ponieważ są one proste i znajome.
Ludwig Wittgenstein
Nadając wartość zwykłym czynnościom i dostrzegając w nich ważną część większej całości, uczymy się praktykować hygge. Wyzwania, jakie rzuca nam życie, są dalekie od prostych. Jeżeli będziemy podchodzić do codziennych zadań w taki sposób, żeby czerpać przyjemność z samego ich wykonywania, nasz dzień zamieni się z listy zadań do zrobienia w serię ciekawych chwil. Słuchając muzyki podczas stania w korku albo ciesząc się uczuciem zanurzenia rąk w umywalce pełnej ciepłej wody z mydlinami, wykonujemy godną — a nawet przyjemną — pracę. Realizujemy ważne zadania, które w innych okolicznościach uznalibyśmy za nużące. Łatwo jest przegapić otwarte okna spokoju, gdy bezmyślnie przechodzimy od jednego zadania do drugiego i z jednego miejsca w drugie.
Piękno w użyteczności
Piękno w użyteczności to kwintesencja architektury skandynawskiej. W Danii dobre projektowanie jest częścią narodowej świadomości. Jego główne cechy to praktyczność, prostota i jakość. Duńczycy cenią niedopowiedzenia i proste linie; lubią połączenie swobody i precyzji. Jeżeli coś jest piękne, a jednocześnie użyteczne, to stanowi pełną całość. Przedmioty codziennego użytku są dla Duńczyków ważne. Projektuje się je w taki sposób, aby były trwałe i znaczące. Ich zewnętrzna prostota kryje w sobie prawdziwą obfitość. Spokój formy pomaga wyciszyć umysł.
Dotykanie ręcznie robionych i starannie wykonanych przedmiotów przywołuje ducha hygge. Kojarzą nam się one z ciągłością, komfortem, naturalnością i troską.
Nie trzymaj w domu niczego, co według Ciebie nie jest użyteczne albo piękne.
William Morris
Ładne i starannie wykonane przedmioty wzbogacają i scalają nasze życie. W ręcznie robionych przedmiotach kryje się prawdziwy czar. Kiedy używamy prostej, ręcznie robionej rzeczy, między nią a naszymi emocjami i umysłem zachodzi wzajemne oddziaływanie. Taki przedmiot daje nam możliwość wniesienia prostoty do naszego życia. Jednocześnie jest pośrednikiem między nami a swoim twórcą. Wnoszenie do naszych domów praktycznego piękna oraz innowacyjności jest ważne z punktu widzenia społecznego i duchowego. Ostatecznie jednak jakość życia nie zależy od posiadania ręcznie robionych przedmiotów, lecz od starannego „wyrzeźbienia” naszego życia. Kupienie doskonałej deski do krojenia wcale nie pomoże Ci prowadzić prostego życia. Powolne życie (slow life) nie polega na konsekwentnym i nostalgicznym gromadzeniu użytecznych i ładnych rzeczy, którymi możemy się otaczać. Jego istotą jest świadome i uważne podejście do życia. Hygge pomaga nam zwolnić i poświęcić czas na poszukiwanie piękna w tym, co wydaje się zwyczajne.
Rzemiosło nadaje naszym domom rys człowieczeństwa.
Ilse Crawford
* Artykuł stanowi fragment książki pt. „Księga hygge. Jak zwolnić, kochać i żyć szczęśliwie” Louisa Thomsen Brits (Sensus 2017).
