Blog

Jestem zdania, że to okoliczności wpływają na to, jacy się stajemy i co robimy. Nie zmienia to jednak faktu, że niektórzy są bardziej podatni na zło niż inni – przekonuje szwedzka pisarka Johanna Mo, której książka Tak sobie wyobrażałam śmierć ukazała się w Polsce w lipcu nakładem wydawnictwa Editio Black.

Profesor jest, czy też raczej był, członkiem akademii naukowej w Kopenhadze. Raz w tygodniu spotykają się w słynnym lokalu Det lille Apotek. Członków dzieli się na dwa rodzaje. Mający ewidentne osiągnięcia w naukach humanistycznych zasiadają na ławie pod ścianą, tak że widzą cały lokal. Pozostali siedzą w przejściu i zdarza się, że kelner obleje ich piwem. Profesor miał nadzieję rozwiązać zagadkę i trafić do pierwszej grupy.

Gdy byłam małym dzieckiem, moi rodzice nauczyli moich braci, siostrę i mnie odbierać telefony w bardzo formalny sposób: „Dzień dobry, mówi Jennifer Sincero”, jakbyśmy wszyscy pomiędzy bitwami o to, czyja kolej na jazdę na trzykołowym rowerku, i wpychaniem sobie balonów w gatki, prowadzili własny hotel.

Nadczłowiek to tłumaczenie słowa „Übermensch” — jednej z kluczowych idei filozofa Fryderyka Nietzschego (1844 – 1900). Nadczłowiek jest jednym z trzech typów ludzi wyróżnionych przez Nietzschego w jego pracach. Są to pan, niewolnik i właśnie nadczłowiek. Przynajmniej dwa z tych typów pojawiają się w House of Cards.

Bitcoin i stojąca za nim technologia są czymś niesamowitym. To innowacja, z jaką do tej pory nie mieliśmy styczności. Działa na innych zasadach niż pieniądze skrywane w naszych kieszeniach, ale może zostać użyta do podobnych celów.